Pomocne plastry
Czym jest kinesiotaping i na czym polega?
Jest to metoda rehabilitacji, stosowana stosunkowo od niedawna, tj. od około 30 lat. W Polsce wykorzystywana jest od mniej więcej 10 lat. Polega na naklejaniu specjalnych plastrów na skórę pacjenta. Jest jeden rodzaj plastrów, różnią się tylko kolorystyką, ale wszystkie mają takie same właściwości. Plastry stosowane w kinesiotapingu są rozciągliwe, hipoalergiczne, przy czym nie posiadają żadnych właściwości farmakologicznych, tzn. nie zawierają żadnych leków. Metoda ta stosowana jest dodatkowo, wspomagając inne rodzaje terapii.
Na czym zatem polegają ich właściwości terapeutyczne?
Plaster ma działanie mechaniczne. Oddziałuje na skórę, powięź, mięśnie, na krążenie powierzchowne. Jego działanie zależy od kilku elementów. Terapeuta w zależności od schorzenia pacjenta dobiera kształt plastra, stopień jego rozciągliwości. Naklejony na skórę plaster pozostawiamy kilka dni. Nie przeszkadza w kąpieli, ani codziennych czynnościach.
W jakich schorzeniach znajduje zastosowanie?
Plastry mają wiele zastosowań. Działając na mięśnie możemy je wspomagać, ułatwiać ich pracę w konkretnych przypadkach, bądź też odciążać, rozluźniać. Przez to wykorzystywane są w stanach wzmożonego napięcia mięśni, które pojawia się przy bardzo wielu schorzeniach. Ponadto przy przeciążeniach tkanek miękkich, mięśni oraz ścięgien, np. przy schorzeniach takich jak łokieć tenisisty, czy zapalenie ścięgna Achillesa, zapalenie powięzi podeszwowej. Stosowane są również, gdy chcemy wspomagać osłabione mięśnie np. po unieruchomieniach w gipsie czy po urazach – oczywiście przy jednoczesnych ćwiczeniach fizycznych. Z racji tego, że plaster po naklejeniu nieco się ściąga, powoduje uniesienie skóry i tkanek podskórnych. Daje to większą przestrzeń dla krążenia limfy, krwi, ułatwia cyrkulację płynów pod skórą. Stąd jest stosowany przy obrzękach, występujących po urazach, czy operacjach, przy krwiakach i stłuczeniach. Lepszy drenaż ułatwia gojenie i przyspiesza powrót funkcji uszkodzonej struktury. Plastry pomagają w pracy z dziećmi, przy korekcji wad postawy. Są jakby utrwaleniem tego, co osiągniemy podczas ćwiczeń. „Przypominają” pacjentowi o tym, jaki kierunek korekcji chcemy osiągnąć.
Na jakie części ciała stosuje się kinesiotaping?
W zasadzie nie ma ograniczeń. Skóra w miejscu aplikacji nie może być jedynie mocno owłosiona, musi być czysta (bez nadmiaru kosmetyków, maści). Przeciwwskazaniem są zmiany skórne, gojące się otwarte rany, nowotwory złośliwe.
Kinesiotaping jest jedną z metod fizjoterapii wykonywanych w naszym ośrodku.
Autor: mgr Michał Borowiec
Konsultacja medyczna: dr med. Alicja Łobińska
Bibiografia:
1. Mikołajewska E.: Kinesiotaping. Rozwiązania wybranych problemów funkcjonalnych. PZWL, Warszawa 2011.
2. Tiffert M.: Kinesiology tapping – teoria, metodyka, przykładowe aplikacje w konkretnych dysfunkcjach. Prakt. Fizjoter. Rehabil., 2010, 2, 48-53.